Wat een weekend, een weekend van uitersten, met een lach en traan. Veel boten, kampeerders, vintage brandweerauto's, barbecue, strijd tussen Trump en Johnson, enerverende protesten, bijzondere stemmingen, een heerlijk windje maar bovenal wij, als klasse hebben onze stempel gedrukt op dit weekend. We strijden op het scherpst van de snede, maken valse starten en schreeuwen op het water om onze rechten. Fanatisme, geen gebrek aan wind en 3 dagen volle concentratie zeilen maakt wat los in een mens.
Dag 1 begon met een mooie windkracht 2-3, geen dikbillen weer, mooie wind waarmee iedereen uit de voeten kan. Toon en Peter bewezen op dag 1 in vorm te zijn en piekten met plekken 1, 2 en nog een 2 alleen team Sas en team Duco en Harold konden die dag maar enigszins in de buurt komen van deze prestaties.
Dag 2 harde wind, alle neerhoudertjes vol op spanning. Overleven voor de één betekent genieten voor de ander. Steven en Yntje waren helemaal in hun element en voeren een knappe 11e plaats. Ook Rainier en Ronan in de gerenoveerde spanker 3 bleken wel om te kunnen gaan met de wind en voeren naar een nette 5e klassering in race 5. Zo zie je maar, een jonge bemanning met goede ogen komt goed van pas om naar de finish te speuren
Maar... Na dag 2, nog steeds Toon de gedoodverfde kampioen...
Dat alles anders werd, zo werd besloten op dag 3. 2 valse starten van Toon en Peter verpestten hun kampioenschapskansen en dus ging de strijd tussen team Sas en Duco+Harold.
Uiteindelijk moest de uitslag op de kant, in de protestkamer beslist worden. Frans en Vera Sas leken kampioen te zijn met een verschil van 2 punten met de nummer 2. Maar door een protest van spanker 925 tegen team Sas stond deze uitslag voor lange tijd niet vast. Iedereen wachtte vol spanning onder z'n paraplu met een kop warme chocolademelk.
Het verlossende woord was daar voor Duco en Harold, voor het laatst in 1999, voor de 4e keer in z'n carrière en voor de 2e keer met Harold, gemiddeld het oudste duo in de klasse, Nederlands kampioen! De wimpel werd in de mast gehesen de mannen coronaproof te water gelaten. Op de 2e plaats, zeer sportief en professioneel opgevat Frans Sas en Vera Sas. Gefeliciteerd! 3e dan toch Toon en Peter, te vroeg gepiekt? Maar wel super knap zo'n serie te varen. 4e Jim en Harry. 5e Bas en Reinder. Op de 6e plaats en daarmee beste Vremdijcker: Jan de Bockx en Jan Zwaenenpoel.
Een kampioenschap afsluiten met het verplichte zwemmen van de kampioenen. Elkaar een corona elleboog geven en tot de volgende keer, zo kennen we dat.
Laten we volgend jaar nóg mooier maken, laten we daar allemaal staan in een spankershirtje, een eenheid vormen, zeilen, laten zeilen, biertjes drinken, sterke verhalen vertellen, meningen geven, van elkaar leren, samen eten, samen feesten, samen lachen en samen huilen, niets menselijks is ons allen vreemd.
Volgend jaar strijden we weer collectief om het kampioenschap, tegen elkaar, met elkaar.
